Filmy kobieca nagość, męska nagość

10-letni Tété (Biel Duran) to dziecko wyobraźni, które czuje się zdeterminowane przybyciem małego braciszka. Nie może znieść widoku dziecka karmiącego piersią matki. Uwielbia rozmawiać z księżycem i ma straszliwy lęk przed byciem dzieckiem. Dziecko prosi księżyc, aby dał mu pierś tylko dla niego. Zsyła mu tancerkę Estrellitę (Mathilda May).

Przemierzający teksańskie wzgórza mężczyzna trafia na trzy kobiety żyjące niczym ludzie pierwotni. Schwytany w pułapkę poddaje się ich namiętnym uściskom i wkrótce zostaje uznany za zaginionego. Na ratunek wyrusza mu jednak czwórka przyjaciół, których poszukiwania przerywane są kolejnymi scenami seksu.

Zamożna para, Don i Frances, zobowiązują się zaopiekować, chorą psychicznie Karen. Decyzja odbija się na ich związku i powoduje kłótnie o to, co zrobić z ich podopieczną. Gdy Karen słyszy o możliwości przeniesienia do szpitala psychiatrycznego, ucieka do opuszczonego domu na plaży, gdzie przeżywa serię kontaktów seksualnych, które popychają ją do kolejnych morderstw.

Jack (Thomas Langmann) i Julie (Guilaine Londez) mieszkają w pustym mieszkaniu w Paryżu. Jack nocami jeździ taksówką, a Julie w tym czasie wędruje po mieście. W ciągu dnia się kochają. Pewnego dnia Julie przypadkiem poznaje Josepha (François Négret), który też jest taksówkarzem, ale jeździ w ciągu dnia. Kobieta spędza z nim noce.

Rozmyślania Jeana-Luca Godarda o potrzebie stworzenia porządku i piękna w świecie rządzonym przez chaos. Są to cztery odrębne, ale powiązane historie, m.in.: próba wystawienia sztuki przez młodą grupę idealistów w rozdartym wojną Sarajewie i starania starszego reżysera o dokończenie filmu.

Sergio (Luca Zingaretti) traci cierpliwość, kiedy dłużnicy nie mogą mu oddać pieniędzy. Zostają powierzeni opiece Claudio (Ricky Memphis), jego „poplecznika”, który zaprasza ich do scedowania całego majątku na firmę Sergia. To przeniesienie własności jest jedynym sposobem na spłatę wygórowanych odsetek. Sergio uważa, że ​​„w tej pracy nie ma uczuć - tylko pieniądze się liczą”. Ale spotyka Francesco (Vincent Lindon), starego przyjaciela, z którym dzielił marzenia i kobiety. Francesco jest biznesmenem, ale przeżywa kryzys: spekulacje jego ojczyma doprowadziły do ​​bankructwa rodzinnych firm. Potrzebuje pieniędzy a banki odmawiają mu pożyczki. Sergio postanawia mu pomóc, na swój sposób...

Mając trzydzieści lat, mężatka, dwoje dzieci, Aurore (Anne Wiazemsky) opuszcza swoją prowincję i jedzie z Julesem Sandeau (Jean-Gabriel Nordmann) do Paryża. Zostaje dziennikarką, potem powieściopisarką, poznaje słynnego już dwudziestodwuletniego poetę Alfreda de Musseta (Yves Rénier), wyjeżdża z nim do Wenecji. Nagle wraca do Berry. Udaje jej się pozbyć męża i sprowadza słynnego pianistę Fryderyka Chopina (Pierre Kalinovski). Wraz z przyjaciółmi przygotowuje rewolucję. Tą w 1848 roku. Ale podróż do Paryża jest krótka. Pianista odszedł, więc Aurore zastępuje go malarzem Manceau (René Féret) i kontynuuje pisanie powieści. Aurore to oczywiście George Sand.

Opowieść o kłopotach miłosnych młodych Niemców.

Młoda studentka chce wyjaśnić przyczyny samobójstwa innej młodej studentki.

W sercu Pirenejów dwójka pechowych przyjaciół wpada na pomysł stulecia, aby wydostać się z niepewności i odmienić swój los. Chcą zorganizować fantastyczne wyprawy trekkingowe po górach, dla turystów poszukujących natury, ciszy, przygody.