Filmy miłość, samotność

Budzący strach, ale w rzeczywistości łagodny Ryūji zaprzyjaźnia się z Taigą, drobniutką dziewczyną o ciętym języku i nieustępliwym charakterze.

Film zainspirowany "Białymi nocami" Dostojewskiego i "Cierpieniami młodego Wertera" Goethego. Young-Soo, nauczyciel muzyki, pogrąża się w namiętności do matki swojej uczennicy. Ich romans przerywa powrót męża Mee-Yeon z zagranicy. Inna kobieta o tym samym imieniu bezskutecznie zabiega o zainteresowanie Young-Soo. Bohaterowie błądzą wśród własnych uczuć, powtarzając frazy o przeznaczeniu i samotności. Miłość jest tu powiązana z dręczącym cierpieniem, niemożnością spotkania, pragnieniem niemożliwym do zaspokojenia. Narrację uzupełniają obrazy współczesnego Seulu: parki, aleje, budynki, fotografowane w długich, chłodnych ujęciach. Jednym z głównych bohaterów staje się muzyka – od Beethovena po współczesne koreańskie zespoły – przekazująca treści, których nie są w stanie wypowiedzieć filmowe postaci.

Norweska reżyserka ciepłym głosem Katherine Waterston opowiada w swoim drugim filmie o miłości, na którą nie można sobie pozwolić. Na pewno nie na odizolowanej od świata amerykańskiej, XIX-wiecznej farmie, gdzie mieszka Abigail z mężem (Casey Affleck). Od czasu śmierci ich małej córeczki rzadko ze sobą rozmawiają, wypełniając dni uciążliwymi obowiązkami. Przybycie nowej sąsiadki Tallie (Vanessa Kirby) wnosi w samotne życie Abigail trochę bliskości. Łącząca je coraz mocniejsza więź nie podoba się jednak ich mężom - zazdrosnym o intymność i coraz częściej narzekającym na przedłużające się wizyty. Ale Abigail nie potrafi już żyć bez Tallie, choć doświadczane uczucia znacznie łatwiej opisać jej w prowadzonym dzienniku, niż wyznać drugiej osobie, jedynej, która doskonale rozumie jej położenie.

Juha (Pekka Strang) stracił żonę w wypadku. Po latach mężczyzna nadal czuje się odrętwiały i niezdolny do nawiązywania relacji z innymi ludźmi. Spotkanie dominy Mony (Krista Kosonen) nagle zmienia wszystko. Para prowadzi niebezpieczną grę, która sprowadza ich na dziką i szaloną ścieżkę ku emocjonalnemu oświeceniu. Mrocznie humorystyczna opowieść o stracie, miłości i słodkim bólu istnienia. Produkcja zdobyła m.in. sześć statuetek Jussi oraz nagrodę na MFF w Sitges.

Poniżany przez wszystkich samotnik Donnie Raymond poznaje piękną dziewczynę, w której zakochuje się z wzajemnością. Niestety ich szczęście nie trwa zbyt długo, gdyż chłopak mając już dość upokorzeń i zaczyna zabijać ludzi którzy go dręczyli.

Eliseo jest brzydki, kulawy i samotny. Nigdy nie spotkał kobiety swojego życia i nie wie co to prawdziwa miłość. Nati również nie grzeszy urodą, ma jedną pierś i jest w separacji. Ona z kolei znalazła mężczyznę swojego życia, ale nigdy nie zaznała prawdziwej miłości. On spodziewa się w życiu najgorszego, ona uważa, że najlepsze nadejdzie. Śmierć matki Eliseo jest okazją do spotkania się po 20 latach, szansą dla nich obojga. Problem polega na tym, że Nati jest żoną brata Eliseo.

Po rozstaniu z długoletnią dziewczyną ciapowaty Josh szuka prawdziwej miłości w swoim smutnym życiu.

Co wyniknie ze spotkania dziewięciolatka, który właśnie stracił matkę z kobietą, która zarabia na życie pisząc listy choć ich wysłanie wcale nie jest pewne? Ich losy się splotły -chłopiec chce odnaleźć ojca, którego nie zna, a kobieta...

C.C. „Budd” Baxter (Jack Lemmon) wie jak dostać się na szczyt... Kluczem do sukcesu jest jego urocze mieszkanie. Posiadając fantastyczną kryjówkę i miejsce schadzek, które oferuje swoim szefom, Budd awansuje szybciej niż ktokolwiek inny w historii firmy. Udostępnienie garsoniery prezesowi, J.D. Sheldrake’owi (Fred MacMurray) sprowadza jednakowoż na Baxtera nie lada tarapaty. Zakochując się we Fran (Shirley MacLaine), kochance szefa Budd staje przed najważniejszym wyborem swojego życia: zachować posadę, czy kobietę swoich marzeń...

Słynna śpiewaczka operowa straciła głos przy porodzie syna i zaczęła topić swoje smutki w alkoholu.