Filmy Portugalia

Kiedy poszukiwania biologicznej rodziny Edwarda prowadzą go i jego dziewczynę Ryley do wspaniałej willi położonej wysoko w górach północnej Portugalii, jest on podekscytowany spotkaniem z dawno zaginioną matką i bratem bliźniakiem. W końcu odkryje, kim jest i skąd pochodzi. Odpowiedź będzie zaskakująca.

Sielskie życie mieszkańców niewielkiej azorskiej wioski Rabo de Peixe zaburza wyrzucony na brzeg ładunek kokainy. Młody rybak o imieniu Eduardo wraz z przyjaciółmi obmyślają biznesplan, ale tona kokainy szybko przyciąga uwagę postronnych osób. W tej niebezpiecznej przygodzie bez odwrotu naszym bohaterom przyjdzie stawić czoła nie tylko właścicielom ładunku, ale także policji i wielu innym nieprzewidywalnym postaciom.

Maria do Ceu jest pracowitą i skromną wdową, matką dwójki niemal dorosłych dzieci. Mieszka z nimi i rodzicami w miasteczku Alvorinha. Sprzedaje na targu owoce, dorabia też jako opiekunka i pomoc domowa bogatego staruszka. Zbiera pieniądze, które pozwolą jej zdobyć informacje na temat syna, którego urodziła jako 16-latka. Zmuszono ją wtedy, by oddała dziecko obcym ludziom. Dziś za wszelką cenę chce je odnaleźć. Wie tylko, że mały Rafael trafił do Francji. Pewnego razu Maria jak co tydzień wypełnia kupon loterii Euromiliony… Wkrótce jej życie się odmieni.

Lennon jest nową strażniczką terenów wiejskich. Podróżuje samotnie przez niebezpieczną dzicz, mając nadzieję na odkrycie przyczyn tragedii, która prześladowała ją od dzieciństwa.

Severo Del Valle, liczący się w Chile polityk, ma żonę i dwie piękne córki. Za starszą Rosą przepadają wszyscy chłopcy z sąsiedztwa. Młodsza, Clara, obdarzona jest niezwykłą siłą psychiczną - ma dar przewidywania zdarzeń. Pewnego wieczoru, Rosa wypija butelkę trucizny, którą zamachowiec przygotował dla jej ojca. Dziewczyna natychmiast umiera. Jej młodsza siostra na wiele lat zamyka się w milczeniu.

Reżyser Friedrich Monroe (Patrick Bauchau) realizuje w Lizbonie dokumentalny film o tym mieście. W czasie zdjęć ogarnia go zwątpienie i wzywa na pomoc przyjaciela. Po przyjeżdzie na miejsce, Philip dowiaduje się, że jego przyjaciel - reżyser zaginął. [opis dystrybutora]

To nie jest ekranizacja powieści Cervantesa, a raczej przeróbka na jej temat. Staruszek wierzy, że jest Don Kichotem (Jonathan Pryce). Przez pomyłkę zatrudnia specjalistę od reklamy Toby Grisoniego (Adam Driver), który ma zostać jego wiernym sługą, Sancho Pansą. Wyruszają w dziwaczną podróż, przechodząc w czasie pomiędzy siedemnastym, a dwudziestym pierwszym wiekiem, tam i z powrotem.

Witoldowi (Jonathan Genet) nie udało się zdać egzaminów końcowych, a Fuchs (Johan Libéreau) rzucił pracę w paryskiej firmie mody. Będą oni teraz spędzać kilka dni w pensjonacie rodzinnym, w którym odbywa się cykl ponurych przepowiedni. W pensjonacie znajdują się również ponure usta i idealne usta. Młode kobiety tego domu zakochują się w Witoldzie.

W blasku świateł, po ulicach Nowego Jorku przetacza się ekskluzywna limuzyna. W środku jedzie Eric Parker - 28-letni milioner, "złote dziecko" Wall Street i niekwestionowany król światowej finansjery. Jadąc przez Manhattan, spostrzega nagle tablicę z kursami walut. Cyfry bardzo szybko idą w górę, a to może oznaczać tylko jedno - finansowe imperium Erica Parkera z każdym ruchem wskazówki zegara zbliża się do upadku. Atmosfera na ulicach staje się nieznośna. Przed Erikiem 24 najdziwniejsze godziny jego życia - czeka go podróż przez miasto ogarnięte chaosem. Wkrótce jednak elementy układanki złożą się w niepokojącą całość: ktoś czyha na jego życie.

Umarł król, niech żyje Jean-Pierre Léaud! Krytycy po canneńskich projekcjach Śmierci Ludwika XIV pisali, że to życiowa (sic!) rola kultowego aktora francuskiej Nowej Fali, który w Cannes odebrał nagrodę za całokształt twórczości. Jego twarz, dojrzewająca wraz z kolejnymi filmami Truffauta, Godarda, Eustache’a, Tsai Ming-lianga, u Serry zastyga w bezruchu, blednie i ginie w złocie i purpurze tkanin, owinięta absurdalnym kożuchem peruki. Serra stroni od naturalizmu, skupia się na kontraście pomiędzy unieruchomieniem chorego a postępującą nieuchronnie chorobą, pomiędzy ciałem trawionym rozkładem a próbującym utrzymać się w granicach rytuału królewskim gestem. Tworzy sceny inspirowane XVII-wiecznym malarstwem, wypełnione szeptem sług i ciepłym światłem świec. Scenariusz oparty na raportach medycznych i pamiętnikach Saint-Simona zdaje relację z ostatnich dni Króla Słońce, umierającego z powodu gangreny w obecności bezradnych medyków. Jak zwykle u Serry, czołowego neomodernisty europejskiego kina, kontekst historyczny jest zaledwie pretekstem do opowiedzenia w duchu Bressonowskiego „kina czystego” o uniwersalnych aspektach ludzkiego życia.