Filmy relacja mężczyzna-kobieta, armia czerwona

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Jest wiosna 1945 roku, w starym zamku, gdzieś na późniejszych ziemiach zachodnich, urządza sobie kryjówkę niemiecki generał, uciekający przed nacierającą armią radziecką. Nie wie, że parę metrów pod jego stopami, na straży zgromadzonych w piwnicy beczek z winem, czuwa czerwonoarmistka, Marusia. Do tej samej warowni przypadkowo trafia również polski żołnierz – szeregowy Orzeszko, uważany przez kolegów z oddziału za nieuleczalny przypadek ciamajdy i pechowca.

Ranek 13 lutego 1945 roku. PIOTR (Andrzej Łapicki), polski więzień obozu koncentracyjnego, ucieka z transportu ewakuacyjnego przejeżdżającego przez Drezno. Piotr zna to miasto – bywał tu przed wojną, kiedy studiował sztukę. Obecnie w Dreźnie panuje nieopisany chaos spowodowany ofensywą nadciągającej Armii Radzieckiej. Piotr trafia pod konspiracyjny adres, lecz nie otrzymuje tam pomocy... Nie mogąc znaleźć schronienia, tuła się po ulicach i przypatruje ludziom. Wielkie wrażenie robi na nim młoda Niemka, której towarzyszy oficer SS. Tymczasem wieczorem zaczyna się nalot samolotów RAF-u. Piotrowi udaje się dostać do schronu. Samoloty zrzucają tysiące bomb zapalających. Śródmieście Drezna płonie. Zniszczona zostaje drezdeńska starówka i centrum handlowe. Piotr przenosi się do mieszkania pewnego niemieckiego profesora. Po północy rozpoczyna się nalot dywanowy. Płonące budynki zostają doszczętnie zburzone. Uciekając przed bombami i pożogą, Piotr usiłuje wraz z tłumem oszalałych z przerażenia mieszkańców wydostać się z miasta. Spotyka młodą Niemkę, której wcześniej towarzyszył SS-man. Dziewczyna – ma na imię Magda – prosi go o pomoc w ucieczce. Wspólnie spędzają resztę tej tragicznej nocy, wędrując przez spustoszone przez bomby Drezno. W końcu oboje przeprawiają się przez Łabę na drugi brzeg miasta, wolny od pożarów. Tam patrole SS rozdzielają Niemców od obcokrajowców...

Film ukazuje życie Cara Rosji Mikołaja wraz z całą jego rodziną. Stają oni w obliczu wielkich zmian na swojej ziemi, nielojalności najbliższych współpracowników oraz buntu i rewolucji całego narodu.

"Admirał Kolchak" to opowieść o Aleksandrze Kołczaku - naczelnym dowódcy floty czarnomorskiej (1916-1917), jednym z organizatorów oraz przywódców białej armii w wojnie domowej 1918-1920 w Rosji. W antybolszewickim rządzie pełnił funkcję ministra wojny i marynarki. W listopadzie 1918 roku dokonał przewrotu i ogłosił się „wielkorządcą państwa rosyjskiego". Przez dwa lata toczył wyrównaną walkę z Armią Czerwoną. Gdy w styczniu 1920 roku szala zwycięstwa zaczęła przechylać się na stronę bolszewików przekazał pełnomocnictwa generałowi Antonowi Denikenowi. Zdradzony przez swoich żołnierzy z tzw. Korpusu Czechosłowackiego w lutym 1920 roku został przez nich przekazany bolszewikom. Zginął od kul plutonu egzekucyjnego 17 lutego 1920 roku w Irkucku.

Tomasz (Daniel Day-Lewis) jest czeskim lekarzem i znanym podrywaczem stroniącym od polityki. Jednak obie te cechy zostają poddane próbie. Oto bohater zakochuje się w Teresie (Juliette Binoche), jednak nie potrafi być jej wierny. Staje się uczestnikiem wydarzeń "praskiej wiosny" 1968 roku i mimowolnym "wrogiem ludu"...

Historia romantycznej, ale też tragicznej miłości Borysa i Weroniki. Młodzi bardzo się kochają, snują plany na przyszłość. Jednak ich szczęście zostaje brutalnie przerwane, gdy wybucha wojna. Borys jedzie na front. Weronika zostaje sama. Giną jej rodzice, od chłopaka nie ma żadnych wieści. Jest zrozpaczona, gdyż nie może od nikogo uzyskać pomocy. Ulega więc przyrodniemu bratu Borysa. Jednak małżeństwo z Markiem szybko okazuje się pomyłką, gdyż Weronika nie potrafi zapomnieć Borysa i uczuć, jakie ich łączyły.

Akcja rozgrywa się w Rosji latem 1941 r. Żołnierz Ivan Chonkin (Gennadi Nazarov) nie jest dobrze przystosowany do swojego życia w wojsku. Czuje się znacznie bardziej komfortowo z końmi kawalerii, którymi się opiekuje. Pewnego dnia kapitan postanawia przenieść Chonkina do małej zagubionej wioski; wyposażony w karabin i skąpe porcje jedzenia na tydzień. Misją jest monitorowanie starej maszyny wojskowej, dwusilnikowego U2, który z powodu awarii wykonał przymusowe lądowanie na łące w pobliżu wioski. W pobliżu jest jakaś wieśniaczka, która hoduje ziemniaki w swoim ogrodzie warzywnym. Jest tylko kilka metrów od wartownika i jego samolotu. Njura (Zoya Buryak), młoda listonoszka, wydaje się być samotna: w sumie dobry interes dla porzuconego żołnierza. Oczywiście, Chonkin nie musi długo prosić ją o picie, a to się kończy w łóżku, które oboje dzielą. On ją kocha, ona potrzebuje mężczyzny i oboje mogą żyć prawie normalnym życiem: kochać się, rozmawiać z sąsiadami, doić krowę, zazdrościć, kochać się ponownie. Ale kochankowie nie są sami na świecie...