Filmy ziemia, polska

Trzecia już część przygód dwóch rodzin – Pawlaków i Kargulów. Pawlak otrzymuje od swojego brata zaproszenie do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszka. Gdy Pawlak, wraz z Kargulem i Anią docierają na miejsce, okazuje się, że brat nie żyje. Pawlakowi pozostaje jedynie pochować brata i spełnić jego ostatnią wolę, która okazuje się niełatwa do zrealizowania – trzeba odszukać nieślubne dziecko Johna.

Historia trzech przyjaciół, którzy decydują się na założenie fabryki włókienniczej.

Wiosna 1945 roku. Oddziały I Armii Wojska Polskiego zbliżają się do Wału Pomorskiego. Brnąc przez błoto, zalane leśne trakty mozolnie zbliżają się do Kołobrzegu. Niemcy nie zamierzają poddać się bez walki i zacięcie bronią swych pozycji. Kompania dowodzona przez porucznika Kotarskiego, której radiowy kryptonim brzmi „Jarzębina”, bierze czynny udział w zmaganiach. Żołnierze są już zmęczeni walką. Chcą wracać do swoich najbliższych, marzą o spokojnym, cichym, własnym kawałku ziemi. Po wkroczeniu do Kołobrzegu walki toczą się o każdy dom, każdy pokój, każdy skrawek ziemi. Po ciężkim boju polscy żołnierze wypierają hitlerowców z miasta i dochodzą do Bałtyku. Niestety nie wszyscy. Nie ma wśród nich już porucznika Kotarskiego i wielu jego towarzyszy.

Bohaterem jest stary i zamożny chłop Ślemień. Staje w opozycji do małorolnych chłopów. Jego postawa jest odrzucana przez mieszkańców wsi, jest przez nich pogardzany. Nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, gdzie coraz większe wpływy zaznacza miasto.

Do Polski przyjechali goście z Ameryki, a było ich trzech. Jeden, człowiek interesu, zamierza skupić ziemie z pól bitewnych, żeby ją spieniężyć z zyskiem za granicą. Drugi szuka żony w swojej rodzinnej, góralskiej wiosce, a trzeci chce odwiedzić rodzinę stryja. Czy ich podróż będzie udana?

Wiosna 1945. Mała wioska, której społeczność żyje nadal według ustalonych od wieków praw. Wieść o reformie rolnej dotarła i tutaj, nowa władza ustanowiła już swoich przedstawicieli, jednak mieszkańcy nadal zachowują nieufność, czekają, co przyniesie jutro. Grunta dworskie nie zostały jeszcze podzielone, a w pałacu wciąż mieszka hrabia z siostrą i córką. Dawny klucznik Kazimierz nadal odnosi wieczorem klucze wygłaszając jak zawsze tę samą formułkę "posprawdzało się panie hrabio, pozamykało, stworzenie jeść dostało na całą noc...".