Filmy śmierć bliskiego krewnego, muzyka, śpiewanie

Dwoje nieco samotnych i opuszczonych ludzi, zagubionych na ulicach gwarnego Dublina. On jest ulicznym grajkiem, zbyt niepewnym, by za dnia grać przechodzącej pośpiesznie obok publiczności swoje piosenki; robi to tylko wieczorami. Ona jest emigrantką z Czech, sprzedaje róże, sprząta mieszkania i marzy o własnym fortepianie. Oboje mają niezwykły talent muzyczny, złamane serca i olbrzymią chęć, aby odmienić swoje życie. W błyskawicznie rozwijającym się i coraz bardziej bogacącym Dublinie, który zmienia się pod wpływem boomu ekonomicznego, oni oboje są outsiderami, szamoczącymi się ze swoją muzyką i uczuciami. Ich przypadkowe spotkanie odmieni życie obojga. Odkryją, że dzielą pasję do muzyki i talent. W ciągu zaledwie kilku dni, zainspirują się nawzajem do spełniania swoich marzeń. Zdecydują się na nagranie płyty, inaczej spojrzą na swoje życie, odnajdą stracone uczucia. W muzyce odnajdą łączącą ich więź. A wszystko zaczyna się od jednej smutnej piosenki, śpiewanej późnym wieczorem na Grafton Street oraz niebieskiego, zepsutego odkurzacza...

Erica Kohort to czterdziestoletnia nauczycielka gry na fortepianie w konserwatorium w Wiedniu. Jest poważana ze względu na talent i silną dyscyplinę, dała się również poznac jako ostra i wymagająca nauczycielka. Choć jest kobietą w średnim wieku, wciąż mieszka z matką, z którą jest silnie związana i po której odziedziczyła surową naturę. Nie ma męża ani kochanka, ale swoje potrzeby emojonalno - seksualne potrafi zaspokajać i to w nie standardowy sposób.

Ekranizacja opowiadań Andrzeja Sapkowskiego, których bohaterem jest Geralt z Rivii, polujący na potwory wojownik znany jako wiedźmin.

Przygody Geralta z Rivii, wiedźmina zajmującego się zabijaniem potworów.

Złożona z kilku nowel historia rodziny z Nowego Jorku, której losy znaczone są licznymi tragediami. Punktem wyjścia tej opowieści jest pytanie co by było gdyby: gdyby rodzice nigdy się nie spotkali, gdyby nie doszło do wypadku, gdyby ktoś w porę zauważył pędzący autobus. Reżyser Dan Fogelman zwraca uwagę na kruchość ludzkiego życia i na to, że z kluczowymi decyzjami nie warto zwlekać, bo w końcu może być za późno.

Bart Millard wychowuje się bez matki. Skonfliktowany z despotycznym ojcem, szuka pocieszenia w modlitwie, muzyce i świecie wyobraźni. Lata później, jako nastolatek, Bart postanawia zająć się sportem, wierząc, że w ten sposób odbuduje swoje relacje z rodzicem. Niestety, ciężka kontuzja przekreśla marzenia o futbolowej karierze i chłopak zostaje zmuszony do zmiany planów. Z pomocą przychodzi mu jedna z nauczycielek, która dostrzega w Millardzie nieodkryty talent muzyczny. Zachęcany przez swoją dziewczynę – Shannon, Bart postanawia dołączyć do lokalnego zespołu, zostając ich wokalistą. Grupa przyjmuje nazwę MercyMe i wyrusza w trasę po Ameryce. Niestety, pierwsze koncerty nie zwiastują niczego wielkiego. Sceptyczni wobec zespołu są zarówno widzowie, jak i krytycy. Wszystko zmienia się po jednym z występów... Bart, który właśnie dowiedział się o chorobie ojca i poważnie rozważa odejście z zespołu, siada samotnie z gitarą i zaczyna komponować. Wspominając wszystko, co przydarzyło mu się w życiu, przelewa uczucia i słowa na papier. Z dawnych emocji i niespełnionych nadziei wyłania się legenda „I Can Only Imagine”.

W swoim spektakularnym debiucie filmowym Whitney Houston wciela się w postać wielkiej gwiazdy estrady i filmu, Rachel Marron, która jest właśnie u szczytu sławy. Fani chcą ją oglądać. Chcą jej słuchać. Dotykać. Jest wśród nich także jeden, który chce ją zabić. Dlatego Rachel potrzebuje pomocy profesjonalisty - ochroniarza Franka Farmera. Farmer to zawodowiec, który nigdy nie zaniedbuje swoich obowiązków, zawsze nad wszystkim panuje. Nie podoba się to Rachel, która do tej pory sama kontrolowała swoje życie. Oboje chcą być górą. Oboje nie chcą się zakochać.

Elise (Veerle Baetens) i Didier (Johan Heldenbergh) zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Ona prowadzi własne studio tatuaży, on natomiast gra na banjo w bluegrassowym zespole. Dzielą się wspólną pasją do amerykańskiej muzyki i kultury, aż w końcu ona sama dołącza do zespołu. Jednak tragedia uderzająca w rodzinę Elise i Didiera wystawi ich miłość na próbę.

Przed laty na Kalokairi Donna odnalazła szczęście. Teraz na tej samej wyspie, w tym samym miejscu zastajemy Sophie Sheridan (Amanda Seyfried), córkę Donny, która rozpacza po śmierci matki (Meryl Streep). Wspiera ją Sam (Pierce Brosnan), jeden z trzech możliwych ojców dziewczyny. Wspólnie starają się spełnić marzenie Donny o renowacji tawerny i przekształceniu jej w bajeczny hotel Bella Donna. Na wielkie otwarcie hotelu przybywają przyjaciółki Donny, Tanya (Christine Baranski) i Rosie (Julie Walters). Menadżer hotelu, senor Cienfuegos, ostrzega jednak wszystkich, zapowiadając nadejście wielkiego sztormu. Kiedy wiatr i deszcz pustoszą wyspę, plany wielkiego otwarcia legną w gruzach. Co gorsza wstrzymany jest transport na wyspę. Gdy Rosie i Tanya próbują dodać Sophie otuchy, niebo rozjaśnia się i cudowna kolorowa flotylla przybywa na wyspę. Na jej pokładzie jest 150 rybaków gotowych świętować otwarcie hotelu, a pośród nich Bill (Stellan Skarsgard), Harry (Colin Firth) i Sky (Dominic Cooper), narzeczony Sophie. Ale to nie koniec atrakcji! Na otwarcie przybywa niespodziewania babcia Sophie, ekstrawagancka Ruby (Cher). Stojąc przed hotelem Bella Donna, Sophie czuje, że jej więź z matką nigdy nie była tak silna. Rozśpiewana i roztańczona fiesta jest tłem sekretu, jaki mają przed światem Sophie i Sky.

W nowojorskim Central Parku dochodzi do dziwnego zdarzenia - wszyscy ludzie zaczynają w jednym momencie popełniać samobójstwa. Rząd spekuluje, iż mógł to być zamach terrorystyczny, jednak w miarę jak zjawisko to rozprzestrzenia się na całe miasto, a nawet stany, hipoteza ta podupada. Zainfekowane zostaje całe wschodnie wybrzeże. Zaczyna się walka o życie...